Edm stosuje się głównie do obróbki form i części o skomplikowanych kształtach otworów i wnęk; Przetwarzanie różnych materiałów przewodzących, takich jak twardy stop i hartowana stal; Obróbka głębokich i drobnych otworów, otworów o specjalnych kształtach, głębokich rowków, wąskich połączeń i cięcia cienkich plasterków itp.; Obróbka różnych narzędzi do formowania, szablonów i sprawdzianów pierścieniowych do gwintów itp.
Zasada przetwarzania
Podczas EDM elektroda narzędziowa i przedmiot obrabiany są odpowiednio podłączone do dwóch biegunów źródła zasilania impulsowego i zanurzane w cieczy roboczej lub ciecz robocza jest ładowana do szczeliny wyładowczej. Elektroda narzędziowa jest sterowana w celu podawania przedmiotu obrabianego przez system automatycznego sterowania szczeliną. Kiedy szczelina między dwiema elektrodami osiągnie określoną odległość, napięcie impulsowe przyłożone do obu elektrod rozbije ciecz roboczą i wygeneruje wyładowanie iskrowe.
W mikrokanale wyładowczym duża ilość energii cieplnej jest natychmiast skupiana, temperatura może sięgać nawet 10000 ℃, a ciśnienie również ulega gwałtownym zmianom, tak że lokalne materiały metaliczne śladowe na powierzchni roboczej tego punktu natychmiast topią się, odparowują i eksplodują w cieczy roboczej, szybko się kondensują, tworzą stałe cząstki metalu i są zabierane przez ciecz roboczą. W tym czasie na powierzchni przedmiotu obrabianego pozostawią małe ślady wgłębień, wyładowanie zatrzyma się na krótko, płyn roboczy pomiędzy dwiema elektrodami, aby przywrócić stan izolacji.
Następne napięcie impulsowe załamuje się następnie w innym punkcie, gdzie elektrody znajdują się stosunkowo blisko siebie, powodując wyładowanie iskrowe i proces się powtarzając. Zatem chociaż ilość metalu skorodowanego na wyładowanie impulsowe jest bardzo mała, w wyniku erozji może nastąpić większa ilość metalu do tysięcy wyładowań impulsowych na sekundę, przy określonej wydajności.
Pod warunkiem zachowania stałej szczeliny wyładowczej pomiędzy elektrodą narzędziową a przedmiotem obrabianym, metal przedmiotu obrabianego ulega korozji przy ciągłym wprowadzaniu elektrody narzędziowej do przedmiotu obrabianego, a na koniec obrabiany jest kształt odpowiadający kształtowi elektrody narzędziowej. Dlatego też, pod warunkiem kształtu elektrody narzędziowej i trybu ruchu względnego pomiędzy elektrodą narzędzia a przedmiotem obrabianym, można obrabiać różnorodne złożone profile. Elektrody narzędziowe są zwykle wykonane z materiałów odpornych na korozję, o dobrej przewodności i wysokiej temperaturze topnienia i łatwe w obróbce, takie jak miedź, grafit, stop miedzi z wolframem i molibden. W procesie obróbki elektroda narzędziowa również wykazuje straty, ale mniejsze niż stopień korozji metalu przedmiotu obrabianego, lub nawet prawie żadne straty.
Jako medium wyładowcze płyn roboczy odgrywa również rolę w chłodzeniu i usuwaniu wiórów podczas przetwarzania. Typowymi płynami roboczymi są średnie o niskiej lepkości, wysokiej temperaturze zapłonu i stabilnych parametrach, takie jak nafta, woda dejonizowana i emulsja. Elektryczna maszyna iskrowa jest rodzaj wyładowania samowzbudnego, którego charakterystyka jest następująca: na dwóch elektrodach wyładowania iskrowego występuje wysokie napięcie przed wyładowaniem, gdy obie elektrody się zbliżają, następuje rozkład ośrodka, po czym następuje wyładowanie iskrowe. Wraz z procesem przebicia, rezystancja między dwiema elektrodami gwałtownie maleje, a napięcie między elektrodami również gwałtownie maleje. Kanał iskrowy musi zostać zgaszony w odpowiednim czasie po krótkim czasie utrzymywania (zwykle 10-7-10-3 s), aby utrzymać „ zimny biegun” charakterystyki wyładowania iskrowego (tj. energia cieplna konwersji energii kanału nie dociera w odpowiednim czasie do głębokości elektrody), tak że energia kanału jest stosowana w minimalnym zakresie. Wpływ energii kanału może powodować elektroda ma ulec lokalnej korozji. Metoda, w wyniku której zjawisko korozji powstające podczas stosowania wyładowań iskrowych polega na obróbce wymiarowej materiału, nazywa się obróbką iskrą elektryczną. Edm to wyładowanie iskrowe w ciekłym ośrodku w niższym zakresie napięcia. Zgodnie z formą elektrody narzędziowej i charakterystyki ruchu względnego elektrody narzędziowej i przedmiotu obrabianego, obróbkę edM można podzielić na pięć typów. Cięcie drutem EDM materiałów przewodzących z wykorzystaniem osiowo poruszającego się drutu jako elektrody narzędzia i przedmiotu obrabianego poruszającego się po pożądanym kształcie i rozmiarze; Szlifowanie Edm użycie drutu lub przewodzącej tarczy szlifierskiej jako elektrody narzędziowej do szlifowania dziurki od klucza lub formowania; Używane do obróbki pierścieniowego sprawdzianu do gwintów, sprawdzianu do gwintów [1], przekładni itp. Obróbka małych otworów, tworzenie stopów powierzchniowych, wzmacnianie powierzchni i inne rodzaje przetwarzania. Edm może materiałów procesowych i skomplikowanych kształtów, które są trudne do cięcia zwykłymi metodami obróbki. Brak siły skrawania podczas obróbki; Nie powoduje zadziorów, rowków tnących i innych wad; Materiał elektrody narzędziowej nie musi być twardszy niż materiał przedmiotu obrabianego; Bezpośrednie użycie prądu elektrycznego obróbka mocy, łatwa do osiągnięcia automatyzacja;Po obróbce na powierzchni tworzy się warstwa metamorfozy, którą w niektórych zastosowaniach należy dodatkowo usunąć;Utrudnione jest radzenie sobie z zanieczyszczeniami dymnymi powstającymi w wyniku oczyszczania i przetwarzania płynu roboczego.
Czas publikacji: 23 lipca 2020 r